تعیین فون پشه های خاکی شهرستان شیراز در سال ۱۳۸۶

مقدمه: شهرستان شیراز به عنوان یکی از کانون های مهم لیشمانیوز جلدی نوع شهری و روستایی در ایران به شمار می آید و تاکنون مطالعه دقیقی در رابطه با فون پشه های خاکی موجود در سطح شهرستان انجام نشده است. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی و شناسایی ناقلین احتمالی لیشمانیوز جلدی نوع شهری و روستایی در سطح شهرستان بوده است. روش کار: مطالعه حاضریک مطالعه توصیفی است. پشه های خاکی با استفاده از روش تله چسبان (sticky trap) در خرداد، تیر و شهریور سال 1386 در مناطق و محلات مختلف شهر شیراز و همچنین روستاهای اطراف شهر صید شدند. پشه های صید شده با استفاده از کلید تشخیصی ندیم و جوادیان تعیین هویت شدند. یافته ها: از مجموع 1322 پشه خاکی صید شده، یک زیر جنس از جنس  sergentomyia (grassomyia spp) و 10 گونه شامل سه گونه از جنس phlebotomus (p. papatasi, p. tobbi, p. sergenti) و هفت گونه از جنس sergentomyia تعیین هویت شدند. گونه  p. papatasiدر 8 منطقه، گونه p. sergenti در 2 منطقه و گونه s. sintoni در یک منطقه از 11 منطقه مورد مطالعه، به عنوان گونه غالب شناسایی شدند. بحث و نتیجه گیری: غالب بودن گونه  p. papatasi در مناطق حاشیه نشین شهر شیراز و روستاهای اطراف و همچنین غالب بودن گونه p. sergenti در مناطق شهرنشین دلالت بر وجود گونه های مذکور به عنوان ناقلین احتمالی به ترتیب لیشمانیوز جلدی نوع روستایی در مناطق روستایی و نوع شهری در مناطق شهرنشین می باشد. به منظور تعیین ناقلین قطعی لیشمانیوز جلدی نوع شهری و روستایی در سطح شهرستان، نیازمند بررسی مولکولی ناقلین می باشد.